Breaking News

Η μέρα που «έφυγε» η Καίτη Πάνου (video+photo)

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Σαν σήμερα, στις 17 Μαΐου 2008, έφυγε από τη ζωή η Καίτη Πάνου, η ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης που έγινε γνωστή στο πλατύ κοινό ως παρτενέρ του Λάμπρου Κωνσταντάρα στη μεγάλη οθόνη.

Η Καίτη Πάνου γεννήθηκε στο Μπουργκάς (Πύργος) της Βουλγαρίας το 1927 και μικρή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα, όπου ξεχώρισε για τις υποκριτικές της επιδόσεις ως παιδί - θαύμα. Σε ηλικία 16 ετών έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο δίπλα στον Αιμίλιο Βεάκη, τον Δημήτρη Χορν και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, στη δραματική ταινία του Δημήτρη Ιωαννόπουλου «Η φωνή της καρδιάς», που ήταν και η πρώτη παραγωγή του Φιλοποίμενα Φίνου.

Στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη κι έπαιξε σε ταινίες, όπως «Η βίλα με τα νούφαρα» (1945), «Άννα Ροδίτη» (1948) και «Το παιδί μου πρέπει να ζήσει» (1951).

Το 1954 εγκατέλειψε προσωρινά τον κινηματογράφο, λόγω του γάμου της. Επανήλθε το 1960, με την ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Ένας Δον Ζουάν για κλάματα» δίπλα στον Λάμπρο Κωνσταντάρα, αρχίζοντας μια νέα καριέρα.

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε πολλές ταινίες, όπου και αναδείχτηκε το ταλέντο μιας κομψής ψηλόλιγνης «ντάμας». Έγινε γνωστή από τη συνεργασία της με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, σε σειρά ταινιών.


Από το 1961 άρχισε να εμφανίζεται και στο θέατρο. Πρωταγωνίστησε σε παραστάσεις του ελευθέρου θεάτρου, όπως «Έξω οι κλέφτες», με το θίασο του Μίμη Φωτόπουλου και συνεργάσθηκε με δημοφιλείς ηθοποιούς. Η τελευταία θεατρική της εμφάνιση ήταν το 1997 στο έργο «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Λακλό, όπου υποδύθηκε την κυρία Ντε Ροζμόντ, σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου.

Το 1971 έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο στη σειρά του Θύμιου Καρακατσάνη «Γραφείο Συνοικεσίων», που προβλήθηκε από το ΕΙΡΤ. Συνέχισε με σημαντικούς ρόλους, σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.

Η Καίτη Πάνου πέθανε από ανακοπή καρδίας στις 17 Μαΐου 2008, στην Αθήνα, σε ηλικία 81 ετών. Η κηδεία της έγινε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών στις 20 Μαΐου.

Φιλμογραφία

1943: Η φωνή της καρδιάς
1945: Η βίλλα με τα νούφαρα
1948: Άννα Ροδίτη • Εκατό χιλιάδες λίρες
1951: Το παιδί μου πρέπει να ζήσει
1956: Ο δρόμος με τις ακακίες
1960: Ένας Δον Ζουάν για κλάματα
1962: Η κυρία του κυρίου • Ο Δήμος από τα Τρίκαλα
1963: Τρελοί πολυτελείας • Χτυποκάρδια στο θρανίο • Ο φίλος μου ο Λευτεράκης
1965: Ο μεγάλος όρκος • Κλαίω και σ'αναζητώ
1967: Άδικη κατάρα
1968: Ο τρελός τα ΄χει 400 • Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο
1969: Ο μπλοφατζής • Κακός, ψυχρός κι ανάποδος
1971: Ο φαφλατάς • Ο τρελοπενηντάρης
1972: Συμμορία εpαστών • Ο άνθρωπος που γύρισε από τη ζέστη

Τηλεοπτικές σειρές

1971: Γραφείο συνοικεσίων, ΕΙΡΤ
1972: Το κopiτσι της Κυριακής, ΕΙΡΤ
1973: Από την άλλη όχθη, ΕΙΡΤ
1975: Ο βασιλιάς και το άγαλμα, ΥΕΝΕΔ
1976: Το ταξίδι, ΥΕΝΕΔ • Η δικαιοσύνη μίλησε, ΕΡΤ
1977: Υποψίες, ΕΡΤ • Αθάνατες ιστορίες αγάπης, ΥΕΝΕΔ
1978: Λεμονοδάσος, ΕΡΤ
1983: Το δίχτυ, ΕΡΤ2 • Αρχαία σκουριά, ΕΡΤ2
1986: Το δίλημμα, ΕΡΤ2
1988: Ποιος σκότωσε τον Άβελ, ΕΡΤ2
1992: Γυναίκες, MEGA
1993: Οι μεν και οι δεν, ΑΝΤ1 • Μάνα είναι μόνο μια, MEGA
1994: Ο Πέτρος και τα κopiτσια του, MEGA
1996: Cheek to Cheek, ΑΝΤ1
1997: Τα παιδιά του Ζεβεδαίου, ΑΝΤ1 • Τα χρώματα της αγάπης, ΑΝΤ1
1998: Για σένα, MEGA

Πληροφορίες από: sansimera.gr - wikipedia