Μητσοτάκης: «Συγκεκριμένοι κύκλοι επιδιώκουν να μετατρέψουν το τραύμα των Τεμπών σε ένα σημείο διχασμού» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Υπάρχουν στιγμές στην κοινοβουλευτική ζωή που απαιτούν πολλά περισσότερα από μία συνηθισμένη πολιτική, κομματική αντιπαράθεση. Ζητούν αλήθεια, ζητούν ευθύνη, ακόμα και σε συγκυρίες που αυτές δείχνουν να χάνονται μέσα στη σύγχυση. Όταν μάλιστα αφορούν ένα θέμα το οποίο διαπερνά την καρδιά της κοινωνίας, τότε στην αλήθεια και την ευθύνη πρέπει να προστεθεί και η αποφασιστικότητα. Η δύναμη, δηλαδή, να αντιταχθούμε στις εύκολες εντυπώσεις, που τις φουσκώνουν το ψέμα και η κομματική σκοπιμότητα.
Το οφείλουμε, θα έλεγα, πρώτα και πάνω απ’ όλα στους συγγενείς των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. Δεν τους αξίζει να γίνουν ένα γρανάζι σε μια θλιβερή προσπάθεια εργαλειοποίησης μιας στιγμής που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα.
Και τέτοιες στιγμές ζούμε και σήμερα. Ζούμε, δύο χρόνια μετά το τραύμα των Τεμπών, ένα κοινό πένθος το οποίο συγκεκριμένοι κύκλοι επιδιώκουν να μετατρέψουν σε ένα σημείο διχασμού, ενώ θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι ένα εφαλτήριο ενότητας. Είναι μία τραγωδία που συχνά υποβιβάζεται σε πολιτικό σύνθημα.
Παράλληλα, όμως, είναι και μια οδυνηρή αφορμή την οποία ορισμένοι κάνουν «πολιορκητικό κριό» για να αναβιώσουν τον λαϊκισμό και την τοξικότητα, χωρίς να προσφέρουν καμία εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και με μόνο στόχο το πισωγύρισμα της χώρας.
Είμαι, λοιπόν, σήμερα εδώ ενώπιον του Κοινοβουλίου για να δηλώσω την προσήλωση της κυβέρνησής μας στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη. Είμαι εδώ, επίσης, γιατί θεωρώ απαραίτητο να απαντήσω έστω και σύντομα σε αυτή τη «θύελλα» των fake news που θολώνουν τη σκέψη.
Είμαι εδώ για να επισημάνω τον κίνδυνο η πολιτική ζωή να κατρακυλήσει σε έναν βούρκο αμφιβολίας. Αμφιβολίας για όλους και για όλα. Γιατί η άλλη όψη της πολιτικής αστάθειας είναι η διάρρηξη κάθε σχέσης εμπιστοσύνης μέσα στην κοινωνία. Και αυτός, ξέρετε, είναι ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ίδια τη δημοκρατία μας.
Πρωτίστως, όμως, είμαι εδώ για να εισηγηθώ τρόπους ώστε το κράτος να ξεπεράσει παθογένειες. Κάποιες από αυτές τις παθογένειες το συνοδεύουν σχεδόν από την ίδρυσή του.
Είμαι εδώ για να μιλήσουμε για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους: για όσα έγιναν, για όσα δεν έγιναν, για τα πολλά τα οποία πρέπει να γίνουν ακόμα.
Σε μια συζήτηση που διεξάγεται, πιστεύω, στη σωστή χρονική στιγμή. Διότι άκουσα και από τον κ. Φάμελλο κάποιες ενστάσεις σχετικά με τον χρονισμό της συζήτησης. Κρίνω, κυρίες και κύριοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι αυτή είναι η σωστή συγκυρία για να γίνει αυτή η συζήτηση. Έχουμε τιμήσει την επέτειο των δύο ετών από την τραγωδία των Τεμπών και έχουμε πλέον και ένα ολοκληρωμένο πόρισμα για το τι συνέβη.
Η ηχηρή φωνή των συλλαλητηρίων της περασμένης Παρασκευής ακούγεται ακόμα σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Όπως είχα την ευκαιρία και να ξαναπώ, πριν από λίγες μέρες εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες.
Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον στα αυτονόητα, στο τι ζήτησαν πρώτα και πάνω απ’ όλα. Ζήτησαν αλήθεια και δικαιοσύνη και ταυτόχρονα δικαίωση των θυμάτων. Ζήτησαν πάλι το αυτονόητο: ασφαλείς και σύγχρονες συγκοινωνίες για τη χώρα, μαζί με μία πολιτεία η οποία θα είναι ικανή να προστατεύει τους πολίτες της.
Σίγουρα -δεν υπάρχει αμφιβολία, είμαστε δημοκρατία- υπήρχαν διαδηλωτές που ζήτησαν να πέσει η κυβέρνηση. Πιστεύω, όμως, ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που διαδήλωσαν είχαν το αντίθετο αίτημα: να ανέβει ψηλότερα η Ελλάδα. Αυτό άκουσα εγώ τουλάχιστον από τις εκατοντάδες χιλιάδες των συμπολιτών μας που βρέθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες, μακριά από την προσπάθεια κάποιων να τους εκμεταλλευτούν κομματικά.
Και πιστεύω, επίσης, ότι είναι πολύ σημαντικό ότι σήμερα συνεδριάζουμε έχοντας στα χέρια μας την έκθεση του Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων. Είναι ένας φορέας τον οποίο αυτή η κυβέρνηση συγκρότησε -θέλω να θυμίσω στον κ. Ανδρουλάκη και στον κ. Φάμελλο, χωρίς τη στήριξη της αντιπολίτευσης-, ο οποίος φορέας συνεργάστηκε με ευρωπαίους ειδικούς, μακριά από κάθε πολιτική παρέμβαση.
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ το έχω στα χέρια μου, είναι αυτό εδώ το αρκετά εκτενές κείμενο. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς το έχετε διαβάσει αναλυτικά, εγώ πάντως φρόντισα να το κάνω. Και θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στο γεγονός ότι στην πρώτη σελίδα, in memoriam, αναφέρονται οι 57 νεκροί της τραγωδίας των Τεμπών. Γιατί αυτό το πόρισμα πρώτα και πάνω απ’ όλα είναι ένας οδηγός για το πώς δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ μια τέτοια τραγωδία.
Μπορούμε, λοιπόν, πιστεύω, να συμφωνήσουμε, εφόσον τουλάχιστον διαβάζουμε το ίδιο κείμενο, στο τι λέει το πόρισμα αυτό. Τι λέει το πόρισμα αυτό;
Πρώτον, εντοπίζει τις αιτίες του δυστυχήματος στους λάθος χειρισμούς ενός τοπικού σταθμάρχη και στην αδράνεια ενός μηχανοδηγού.
Δεύτερον, περιγράφει τις χρόνιες ελλείψεις των σιδηροδρόμων οι οποίες συνέβαλαν στο μοιραίο. Αυτά λέει το πόρισμα, αν το έχετε διαβάσει, αλλά προφανώς δεν μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε.
Τρίτον, περιγράφει την κρατική κινητοποίηση, σημειώνοντας όμως και σοβαρά κενά συντονισμού.
Τέταρτον, αδυνατεί να δώσει τεκμηριωμένη απάντηση για τη φωτιά που ακολούθησε τη σύγκρουση των τρένων, παραπέμποντας σε περαιτέρω διερεύνηση.
Και τέλος, η έκθεση προχωρά σε 17 σαφείς συστάσεις προς τους αρμόδιους φορείς για τη βελτίωση της ασφάλειας των τρένων.
Είναι ένα πόρισμα το οποίο δεν θα το χαρακτήριζα κολακευτικό για την κυβέρνηση. Αναδεικνύει σημαντικές αδυναμίες τις οποίες πρέπει να εργαστούμε να τις διορθώσουμε.
Όμως, το πόρισμα αυτό δικαιώνει την εκτίμηση ότι εκείνη την τραγική νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023 συγκρούστηκαν, δυστυχώς, οι ανθρώπινες αστοχίες με τα διαχρονικά κενά του κράτους. Θυμάστε πόση κριτική ξεσήκωσε αυτή η φράση μου όταν την πρωτοανέφερα. Αυτό, όμως, ακριβώς λέει το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Και όχι μόνο.
Το πόρισμα αυτό καταρρίπτει και αυτή την αστήρικτη -και, θα το ξαναπώ, και προσωπικά πολύ προσβλητική- θεωρία της δήθεν «συγκάλυψης», την οποία διακινεί συστηματικά η αντιπολίτευση και η οποία, από ό,τι αντιλαμβάνομαι, θα αποτελέσει και ένα από τα βασικά επιχειρήματα στην πρόταση δυσπιστίας την οποία ήδη ετοιμάζετε.
Διαβάζω, λοιπόν, στο σημείο 571: «Η κυβέρνηση ήταν παρούσα στο σημείο από τις πρώτες ώρες μετά το ατύχημα με εν ενεργεία Υπουργούς, Γενικούς Γραμματείς διαφορετικών Υπουργείων, αλλά όλοι λειτουργούσαν σε ρόλο παρατηρητή χωρίς κάποιος να ενεργεί με επίσημο τρόπο και να εκδίδει εντολές». «Δεν διαπιστώσαμε καμία ένδειξη» -το καταθέτω στα πρακτικά- «πολιτικής παρέμβασης, ούτε στο πεδίο ούτε στις εργασίες της επιτροπής», είπε ο επικεφαλής, αντιπρόεδρος του Οργανισμού, ο κ. Χρήστος Παπαδημητρίου.
Αλλά να σταθώ ιδιαίτερα, γιατί νομίζω ότι έχει μια ξεχωριστή αξία, στο τι είπε ο Βέλγος εμπειρογνώμονας ο οποίος και συμμετείχε στη συγγραφή του πορίσματος όταν παρουσίασε εύλογα την επιχειρησιακή διαχείριση των πρώτων κρίσιμων ωρών: «Ό,τι συνέβη, συνέβη από ελλιπή ετοιμότητα των μηχανισμών απέναντι σε ένα τόσο μεγάλο δυστύχημα. Οι άνθρωποι εκεί έκαναν το καλύτερο το οποίο μπορούσαν».
Και αυτή είναι η αλήθεια. Όσο και αν επιμένετε να μιλάτε για μία «συγκάλυψη», η οποία ποτέ δεν υπήρχε. Γιατί ποτέ δεν μας εξηγήσατε ούτε ποιον θέλαμε να συγκαλύψουμε, ούτε τι κίνητρα έχουμε να συγκαλύψουμε οποιονδήποτε.
Σε όσους, λοιπόν, επιμένουν να το χρησιμοποιούν επιλεκτικά και αποσπασματικά για να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, θα τους συνιστούσα να το ξαναδιαβάσουν ή να το διαβάσουν, αν δεν το έχουν ήδη κάνει, υπενθυμίζοντας ότι αυτός ο Οργανισμός θα έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια μέχρι που να τον ιδρύσει και να τον στελεχώσει αυτή η κυβέρνηση.
Και πάντως, θα ήθελα να ακούσω από τους αρχηγούς των κομμάτων εάν δέχονται επί της αρχής το κείμενο αυτό, αν συμφωνούν ότι είναι ένα αντικειμενικό κείμενο, το οποίο πρέπει να το δεχτούμε στην ολότητά του. Στην ολότητά του, ένα κείμενο το οποίο ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει».
Δείτε το βίντεο. Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την ομιλία του πρωθυπουργού.