Γιώργος Μαυρίδης: «Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο και ο πατέρας μου να προσπαθεί να αυτoκτονήσει με χάπια» (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Ο πατέρας μου μπήκε πρώτη φορά στη φυλακή το '70. Όταν μπαίνεις φυλακή στη δεκαετία του ’70, σίγουρα δεν βγαίνεις ο ίδιος άνθρωπος. Ήταν πολύ διαφορετικός όταν βγήκε από τη φυλακή. Η μητέρα μου άλλον άνθρωπο παντρεύτηκε άλλον είχε στην πορεία. Δεν χώριζες εκείνες τις εποχές. Ο κατήφορος δεν είχε τελειωμό.
Τα προβλήματα συνέχισαν και ο δέκτης ήταν η μητέρα μου. Θυμάμαι να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο με την αδελφή μου και ο πατέρας μου να προσπαθεί να αυτoκτονήσει με χάπια. Από έξω να είναι η αστυνομία και ο πατέρας μου να απειλεί ότι θα με σκοτώσει. Αυτό είχε γίνει όταν ήμουν μεταξύ 5 έως 10 ετών.
Θυμάμαι από ένα σημείο και μετά. Θυμάμαι που πήγαινα επισκεπτήριο στις φυλακές και μου λέγανε ότι δεν είναι φυλακή, αλλά ξενοδοχείο. Την τελευταία φορά έκανε αποτοξίνωση μέσα στη φυλακή αλλά του στοίχισε σε νοητικό και εγκεφαλικό επίπεδο, σε βαθμό να βγει πραγματικά άρρωστος.
Κάποια στιγμή άρχισε να ασχολείται πάρα πολύ μαζί μου. Έπαθε μια εμμονή μαζί μου, ένα κόλλημα ότι θα γίνω γκέι. Ήταν νταής σε όλη του τη ζωή, μετά βγήκε από τη φυλακή τρελός και ξαφνικά του έφταιγαν όλοι οι γκέι. Είχε εμμονή με τον θείο μου που βοηθούσε τη μητέρα μου. Μας βοηθούσε και η γιαγιά μου. Οπότε όλη αυτή η εμμονή πέρασε σε μένα, δεν ξέρω γιατί. Μου έλεγε ότι μιλάω σαν γυναικούλα. Για πολλά χρόνια άλλαζα τη φωνή μου. Δεν κοιμόμουν το βράδυ, πήγαινα σχολείο και κοιμόμουν στο θρανίο. Υπήρχε πολύ τρομοκρατία...
Η μητέρα μου δεν μίλησε πότε άσχημα για τον πατέρα μου, δεν είπε ποτέ κακό λόγο για εκείνον ούτε σε μένα ούτε στην αδερφή μου και αυτό μας έδωσε μεγάλη ώθηση. Μου έδωσε να καταλάβω στην εφηβεία ότι τα ναρκωτικά είναι κάτι πολύ κακό. Πως o πατέρας μου ήταν καλός και τα ναρκωτικά τον έκαναν έτσι».
Σχόλια