Χίλντα Ηλιοπούλου: Συγκινεί η εξομολόγηση για τον πατέρα της - «Θυμάμαι την τρυφερότητά του... Ήταν μια ευλογία» (video)

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «On Time» και τη Σίσσυ Μενεγάτου, η Χίλντα Ηλιοπούλου αναφέρθηκε στον πατέρα της, τον αείμνηστο ηθοποιό Ντίνο Ηλιούπουλο.

Διαφήμιση - Advertisement

Ο Ντίνος (Κωνσταντίνος) Ηλιόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιουνίου 2001, μετά από μακρά νοσηλεία σε διάφορα νοσοκομεία. Υπήρξε ένας από τους ευγενέστερους ανθρώπους, που πέρασαν από τον καλλιτεχνικό χώρο. 

Ο αγαπημένος ηθοποιός παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος διήρκησε ελάχιστους μήνες, ενώ από τον δεύτερο, που τελέστηκε το 1963, με την Χίλντεγκαρντ Βίτσερ, αυστριακής καταγωγής, απέκτησε δύο κόρες, την Εβίτα και τη Χίλντα.

Η Χίλντα Ηλιοπούλου μίλησε, μεταξύ άλλων, στην «On Time» για τη δύσκολη περίοδο που ο αγαπημένος της πατέρας βρέθηκε στην εντατική.

• Ποια είναι η πιο γλυκιά στιγμή με τον πατέρα σου που τη θυμάσαι έντονα;

«Δεν είναι μία, είναι πολλές στιγμές. Θυμάμαι την ημέρα που μου έδωσε τους δίσκους του (βουρκώνει). Θυμάμαι όταν τον χτένιζα στο καμαρίνι, όταν με έκρυβε πάνω στη σκηνή, μέσα στα σκηνικά, για να μπορώ να βιώνω αυτό που μου αρέσει, τα δωράκια που μας έφερνε, τα παιχνίδια που παίζαμε με τα χέρια μας, που σχημάτιζε κάποια κουκλάκια. Θυμάμαι την τρυφερότητά του, τον ήχο του μέσα στο σπίτι, τις συζητήσεις μας για βιβλία, είναι τόσα πολλά... είναι άδικο να ξεχωρίσω. Ήταν μια ευλογία».

• Ποια είναι η τελευταία στιγμή που θυμάσαι, καθώς ο πατέρας σου έμεινε και ένα διάστημα στην εντατική;

«Θυμάμαι, έμενα στο Κολωνάκι και με παίρνει τηλέφωνο από την κεντρική κλινική μια νοσοκόμα και μου λέει: "Ο μπαμπάς σας σας θέλει". Αγχώθηκα πάρα πολύ. "Δώστε τον μου να του μιλήσω", της απάντησα με αγωνία. "Δεν θέλω τίποτα, έτσι ήθελα να σου μιλήσω", μου είπε. Τρελάθηκα. Βγήκα τρέχοντας και έφτασα με την ψυχή στο στόμα στην κλινική, μπήκα μέσα και ο πατέρας μου μου είπε ότι ήθελε τσιγάρο και ντρεπόταν να το ζητήσει επειδή ήταν στην εντατική. Προσπαθούσε να βρει τρόπο να του πάει κάποιος ένα τσιγάρο (γέλια)».

• Υπήρξε κάποια στιγμή που βγήκες στη σκηνή και η ψυχή σου ήταν «κομμάτια», αλλά εσύ έπρεπε να κάνεις τον κόσμο να διασκεδάσει;

«Βέβαια. Την πρώτη φορά που ο πατέρας μου ήταν στην εντατική, εγώ έπαιζα στο μιούζικαλ Grease στο θέατρο Βέμπο. Θυμάμαι που έφευγα από την εντατική, όπου μόλις τον είχαν ξυπνήσει έπειτα από πέντε μέρες σε κώμα, κι έπρεπε να τρέξω για να προλάβω την απογευματινή παράσταση. Έξω ήταν κάμερες, δημοσιογράφοι, κόσμος και όλο αυτό είναι δύσκολο να το μοιραστείς, αλλά έπρεπε να τα καταφέρω. Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπο μου αλλά το θέατρο είναι "άγιο". Πιστεύω στο "άγιο" θέατρο που είναι θεραπεία, λυτρωτικό. Το "The show must go on" είναι το φάρμακο μας».

Δείτε στο βίντεο ένα παλαιότερο αφιέρωμα της «Μηχανής του Χρόνου» για τον Ντίνο Ηλιόπουλο.