Bill Moyers: Πέθανε ο δημοσιογράφος και πρώην γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου - H αμφιλεγόμενη πολιτική διαφήμιση «Daisy» (video+photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Πέθανε σε ηλικία 91 ετών ο Bill Moyers, πρώην γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου και εκδότης εφημερίδων, ο οποίος πέρασε τέσσερις δεκαετίες ως δημοσιογράφος ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και ντοκιμαντέρ για το PBS και το CBS. Ήταν ο άνθρωπος που ενέκρινε την αμφιλεγόμενη πολιτική τηλεοπτική διαφήμιση «Daisy».
Σύμφωνα με το The Hollywood Reporter, ο γιος του William είπε στο Associated Press ότι ο πατέρας του πέθανε την Πέμπτη (26/6) στο νοσοκομείο Memorial Sloan Kettering στη Νέα Υόρκη, μετά από μακρά ασθένεια...
Bill Moyers, Longtime PBS and CBS Journalist and Documentarian, Dies at 91 https://t.co/HRlGXb26NZ
— The Hollywood Reporter (@THR) June 26, 2025
Ο Bill Moyers παρουσίασε, έγραψε ή και παρήγαγε προγράμματα του PBS όπως το "Bill Moyers Journal", "Moyers & Company", "A World of Ideas", "Frontline", "Now With Bill Moyers", "Creativity With Bill Moyers" και "A Walk Through the 20th Century" σε χρονικά διαστήματα από το 1971 έως το 2010, κερδίζοντας δύο βραβεία Peabody, τρία βραβεία Humanitas και τέσσερα βραβεία Primetime Emmy.
Το 1976, ο Moyers αποχώρησε από το PBS για να γίνει αρχισυντάκτης και επικεφαλής ανταποκριτής για το CBS Reports. Έκανε επίσης μίνι ντοκιμαντέρ, καθώς και αναλύσεις και σχολιασμούς για το "CBS Evening News" με τον Dan Rather, ξεκινώντας από το 1981 και λαμβάνοντας μισθό 1 εκατομμύριο δολάρια ετησίως.
Μετά από μία ρήξη, ο Moyers αποχώρησε από το CBS το 1986, τονίζοντας ότι η γραμμή μεταξύ ψυχαγωγίας και ειδήσεων στο δίκτυο είχε «σταθερά θολώσει». Κατόπιν ίδρυσε τη δική του εταιρεία, την Public Affairs Television, για τη διανομή των προγραμμάτων του. Παράλληλα, μεταγραμμένες εκδόσεις δημοσιεύθηκαν ως βιβλία, συμπεριλαμβανομένου του "Joseph Campbell and the Power of Myth", το οποίο παρέμεινε στη λίστα των μπεστ σέλερ των Times για περισσότερο από έναν χρόνο.
Όπως αναφέρει το The Hollywood Reporter, ο Moyers χαιρετίστηκε από ορισμένους ως «η συνείδηση της Αμερικής», μια έμπιστη δημόσια προσωπικότητα στο πρότυπο του Walter Cronkite. Θεωρήθηκε πιθανός υποψήφιος για την προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος, αλλά ο ίδιος ποτέ δεν δελεάστηκε.
Το 2006, έλαβε ένα βραβείο Emmy για το σύνολο του έργου του από την Εθνική Ακαδημία Τηλεοπτικών Τεχνών και Επιστημών, καθώς «αφιέρωσε τη ζωή του στην εξερεύνηση των σημαντικών ζητημάτων και ιδεών της εποχής μας και της χώρας μας, δίνοντας στους τηλεθεατές μια ενημερωμένη προοπτική για τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα».
Ο Billy Moyers γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1934 στο Hugo της Οκλαχόμα. Μεγαλωμένος στο Marshall του Τέξας, ξεκίνησε την καριέρα του στη δημοσιογραφία ως νεαρός ρεπόρτερ στην εφημερίδα Marshall News Messenger, όπου ήταν ο συντάκτης της αθλητικής σελίδας. Τότε ήταν ακόμα δευτεροετής μαθητής στο Λύκειο Marshall.
Στο North Texas State College πέρασε το καλοκαίρι του 1954, κάνοντας πρακτική άσκηση για τον Lyndon B. Johnson στην Ουάσινγκτον. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τέξας με πτυχίο δημοσιογραφίας το 1956. Ως φοιτητής, εργάστηκε επίσης στο KTBC-TV, έναν σταθμό που ανήκε στη σύζυγο του Johnson, Lady Bird Johnson. Στη συνέχεια έκανε και σπουδές στη Θεολογία.
Ο Moyers ξανασυναντήθηκε με τον Lyndon B. Johnson, που σύντομα θα ήταν η επιλογή του John F. Kennedy για αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Βοήθησε στη δημιουργία του Peace Corps κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του John F. Kennedy τον Μάρτιο του 1961, δίνοντας αναφορά στον κουνιάδο του προέδρου, Sargent Shriver, ως αναπληρωτής διευθυντής.
Όταν ο Johnson έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ, μετά τη δολοφονία του Kennedy, ο Moyers παρέμεινε ως σύμβουλος και ειδικός βοηθός του. Συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία επανεκλογής του Johnson το 1964 εναντίον του Ρεπουμπλικάνου Barry Goldwater και ενέκρινε την αμφιλεγόμενη τηλεοπτική διαφήμιση «Daisy», στην οποία ένα κoρίτσι μετράει τα πέταλα που κόβει από ένα λουλούδι πριν μια άλλη αντίστροφη μέτρηση οδηγήσει σε πυρηνική έκρηξη στην οθόνη. Αν και προβλήθηκε μόνο μια φορά, θεωρείται σημαντικός παράγοντας για την ευρεία νίκη του Johnson.
«Δεν ανέφερα ποτέ τον Goldwater, δεν ήταν προσωπική επίθεση. Ήταν μια δήλωση ανησυχίας για το ποιος είχε το χέρι στην πυρηνική σκανδάλη. Ήταν μια υποσυνείδητη διαφήμιση, αν και τότε δεν ήξερα καν την έννοια αυτού του όρου. Ο Goldwater δεν με συγχώρεσε ποτέ για αυτό που κατάλαβε ότι ήταν ο ρόλος μου σε αυτό, μέχρι το τέλος της ζωής του», είχε δηλώσει ο Moyers σε συνέντευξή του στο TV Archive.
Μετά τη σαρωτική νίκη του Johnson, ο Moyers διετέλεσε γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου από το 1965 έως το 1967. Ήταν ο αγαπημένος των μέσων ενημέρωσης, ενώ ήταν στα εξώφυλλα των Time και Newsweek κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας του. Στη συνέχεια παραιτήθηκε για να γίνει εκδότης της Newsday το 1967.
Η εφημερίδα του Λονγκ Άιλαντ προσέλαβε τον αρθρογράφο Pete Hamill και κέρδισε δύο βραβεία Pulitzer κατά τη διάρκεια της τριετούς θητείας του, η οποία έληξε όταν η Newsday πουλήθηκε στην Times Mirror Co. Ο Moyers είχε κάνει μια υψηλότερη προσφορά για να αγοράσει την εφημερίδα, αλλά απορρίφθηκε.
Στη συνέχεια, ταξίδεψε σε όλη τη χώρα για το περιοδικό Harper's για τέσσερις μήνες. Αυτό τον οδήγησε στο να γράψει το 1971 το "Listening to America", το οποίο έγινε μπεστ σέλερ.
Κατόπιν ο δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός της Νέας Υόρκης WNET τον προσέλαβε για να παρουσιάζει μια εβδομαδιαία ημίωρη εκπομπή, που πήρε τον τίτλο "Bill Moyers Journal". Το πρόγραμμα περιελάμβανε την πρώτη μεγάλη συνέντευξη με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Jimmy Carter, πριν γίνει γνωστός.
Τα επόμενα χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Bill Moyers εργάστηκε επίσης για το NBC και το MSNBC.
Ο Moyers παντρεύτηκε τη συμφοιτήτριά του από το North Texas State College, τη Judith Davidson, τον Δεκέμβριο του 1954 και απέκτησαν τρία παιδιά, τον William, τον John και την Alice. Η Judith Davidson υπηρέτησε ως πρόεδρος της Public Affairs Television.
