Breaking News

Θοδωρής Μαραντίνης: Η ψυχοθεραπεία και η συνεπιμέλεια μετά το χωρισμό - «Το ζήτησαν και τα παιδιά» (video)

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Ο Θοδωρής Μαραντίνης κάθισε στον καναπέ του Dot και μίλησε για τη ζωή του και τα επαγγελματικά του. Επίσης, ο γνωστός τραγουδιστής αναφέρθηκε στους δύο γιους του και στη συνεπιμέλεια που έχει, μετά το χωρισμό του με τη Σίσσυ Χρηστίδου. Μεταξύ άλλων, είπε στη Νάντια Μπουλέ και τον Μίνω Θεοχάρη:

«Με τα παιδιά συζητάμε για την επικαιρότητα... Όταν το παιδί είναι στην εφηβεία δημιουργείται αυτόματα χάος. Δεν ξέρω τι να κάνω... Στον μεγάλο μου γιο προσπαθώ από απόσταση να παρέχω δίχτυ ασφαλείας. Κάποια στιγμή τα παιδιά μου θα πάνε στον ψυχολόγο, δεν το γλιτώνουμε με τίποτα...

Είναι μοιραίο το παιδί σου να έχει παράπονο από σένα. Για μένα, ο σκοπός μου είναι να μην έχει πολλά παράπονα... Από αρκετά νωρίς εξηγήσαμε στα παιδιά μας τι συμβαίνει με τη δημοσιότητα. Τα δώσαμε να καταλάβουν ότι δεν είμαστε κάτι ιδιαίτερο σε σχέση με τους άλλους, απλά είναι ένα κομμάτι της δουλειάς του μπαμπά και της μαμάς... Όταν είμαστε με τα παιδιά μας, βάζουμε "όριο" στον κόσμο που μας πλησιάζει...

Έχω κάνει πάρα πολύ ψυχοθεραπεία, τους έχω κάνει... πλούσιους. Πολλά προβλήματα. Δεν σημαίνει ότι τα έχω καταφέρει πλήρως, απλά προσπαθώ. Το πιο σημαντικό, που με έκανε να θέλω να κάνω ψυχοθεραπεία, είναι όταν συνειδητοποίησα ότι θα γίνω πατέρας. Για μένα το ό,τι θα έκανα παιδιά ήταν πολύ σημαντικό, γιατί οι γονείς παίρνουν μια λευκή ψυχή και έχουν απίστευτη δύναμη πάνω σ' αυτή την ψυχή. Θεώρησα ότι αυτό είναι τεράστια ευθύνη για μένα, οπότε οφείλω να λύσω όσο το δυνατόν περισσότερα προβλήματά μου για να μην τα μεταφέρω σ' αυτή την ψυχή...

Έπεσαν όλα μαζί - διαζύγιο, κορονοϊός κ.α. -, οπότε νομίζω ότι γκρέμισα σχεδόν τα πάντα μέσα μου και γύρω μου, συνειδητά ή υποσυνείδητα. Τώρα αρχίζω και γίνομαι ο άνθρωπος που θα ήθελα να είμαι, σαν να άλλαξα δέρμα... Στη ζωή μου, μου δίνουν χαρά τα παιδιά μου, η μουσική και τα ταξίδια.

Είχα στηρίξει τη δράση "Ενεργοί Μπαμπάδες" για τη συνεπιμέλεια των παιδιών... Δεν είμαι στην ομάδα τους, απλά στήριξα τη δράση... Σε μας λειτουργεί, το βρήκαμε εύκολα, αλλά το ζήτησαν και τα παιδιά: να είναι μισές μέρες με μένα και μισές με τη μαμά τους».