Στάθης Μαντζώρος: Η εξομολόγησή του για την περιπέτεια υγείας του γιου του (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
«Έφυγα από τη Λιβαδειά στα 18. Ήθελα να περάσω Γυμναστική Ακαδημία, αλλά δεν τα κατάφερα και μετά μπήκε μέσα μου το μικρόβιο του θεάτρου. Σε ηλικία 22-23 ετών, βρέθηκα στην Αθήνα, προετοιμάστηκα και μπήκα στο Θέατρο Τέχνης και σπούδασα. Μετά μπήκα στο Εθνικό Θέατρο, όπου έκανα ένα μεταπτυχιακό επί Κούρκουλου.
Το να έρχομαι εδώ στη Λιβαδειά μου δίνει ισορροπία στη ζωή μου, την οποία θέλω να την περάσω στα παιδιά μου. Έχω μεγαλώσει καλλιεργώντας χωράφια και ξέρω τη δουλειά. Δεν έχω σταματήσει να την κάνω, είμαι βιοκαλλιεργητής.
Το αισθάνθηκα από την αρχή ότι ο "Σασμός" θα κάνει επιτυχία, όταν διάβασα το σενάριο σκέφτηκα ότι αυτό το πράγμα έχει προοπτική.
Έχω κάνει και άλλες δουλειές, εργάστηκα σε μπαρ και έχω μοιράσει εφημερίδες. Έκανα διάφορα πράγματα, αλλά δεν άφησα ποτέ την ενασχόληση με τη γη.
Η σύζυγός μου είναι γυμνάστρια, αλλά αγαπάει το θέατρο. Ήταν έντονο, έpωτας με την πρώτη ματιά. Έγινα πατέρας στα 38, το πήρα απόφαση μεγάλος. Έχουμε δύο αγοράκια, ηλικίας 9 και 6 ετών. Στο πρώτο παιδί, στον Γιάννο, υπήρχε το άγχος γιατί ήταν όλα άγνωστα. Έγινα και αγχωτικός και υπερπροστατευτικός. Όταν γεννήθηκε ο Αλέξανδρος τα πράγματα ισορρόπησαν.
Όταν ο πρώτος γιος μου ήταν μικρός, νομίζω δύο ετών, έπαθε εγκολεασμό και το παιδάκι ήταν σχεδόν αναίσθητο. Μέχρι να τον πάω στο Παίδων, ζορίστηκα πάρα πολύ. Να είναι καλά οι γιατροί εκεί που τον βοήθησαν και επανήλθε το παιδάκι... Τέλος καλό, όλα καλά, ωστόσο ήταν μια έντονη εμπειρία. Δυσκολεύτηκα, δηλαδή έκανα προσευχές, δεν μπορείς να φανταστείς τι πέρασα εκείνη τη μέρα... Το έντερο του παιδιού επανήλθε μόνο του. Πιστεύω στον Θεό, είναι ένα δικό μου κομμάτι, που το θέλω στη ζωή μου. Νομίζω ότι χωρίς πίστη δεν γίνεται».