Γιώργος Καπουτζίδης: «Κάποιοι δεν με συμπαθούν... Τους ζητώ συγγνώμη, αλλά την πάτησαν, θα με ακούν να μιλάω» (photo)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Ο γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ρωτήθηκε, μεταξύ άλλων, πόσο έχει αλλάξει από την εποχή της σειράς «Στο Παρά Πέντε».
• Πόσο έχεις αλλάξει από τότε;
«Είμαι σίγουρα λιγότερο αγχωμένος και λιγότερο αγχώδης. Και νιώθω ότι, επειδή έχω αυτή την αποδοχή που ήθελα και την έψαχνα από παιδί για πολλούς λόγους, με γέμισε, με ζέστανε μέσα μου και είμαι καλά».
• Η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι σε συμπαθούν όλοι.
«Δεν με συμπαθούν όλοι, ξέρω και ανθρώπους οι οποίοι δεν με συμπαθούν καθόλου. Είναι αυτό που λέει η μαμά μου: Οι σοβαροί, ωραίοι άνθρωποι σε συμπαθούν όλοι. Τώρα θα εκνευρίσω πάλι κάποιους με αυτό που είπα. Κοίταξε, κατ’ αρχάς, για να είμαστε σαφείς, από τη στιγμή που μίλησα ξεκάθαρα για τη σeξουαλικότητά μου, ούτως ή άλλως κάποιοι δεν με συμπαθούν και δεν θέλουν καθόλου να με ακούν να μιλάω. Τους ζητώ συγγνώμη, αλλά την πάτησαν, θα με ακούν να μιλάω, δεν έχουν κι άλλη επιλογή. Η μόνη επιλογή είναι να μη διαβάζουν αυτά που λέω ή να μη βλέπουν αυτά που γράφω. Αυτό∙ δεν μπορώ να τους συμβουλέψω κάτι άλλο, και να είναι καλά.
Έχω πάρει πολλή συμπάθεια και εκτίμηση από πολύ κόσμο και είναι και πολύ γενναιόδωρος ο κόσμος απέναντί μου πολλές φορές. Και ναι, αυτό με χαροποιεί. Και είναι ωραίο γιατί γίνεται αβίαστα. Δηλαδή πλέον δεν κάνω αυτό το οποίο θέλει ο άλλος να δει για να με συμπαθήσει. Είμαι αυτό που είμαι και αυτό που θέλω να πω θα το πω αβίαστα, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να έχω μια ατζέντα ότι ας πω αυτό για να αρέσει».
• Άρα, δεν έχεις πρόβλημα και να σε αντιπαθούν.
«Είχα. Και στενοχωριόμουν πάρα πολύ επειδή ο τάδε με αντιπάθησε ή με αδίκησε. Αλλά όλα είναι μέσα στη ζωή, θα αδικηθείς και θα αδικήσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες από το "αχ, δεν με συμπάθησε ο τάδε"».
• Για ποιες στιγμές στον δημόσιο λόγο ή στη δημόσια εικόνα σου είσαι υπερήφανος;
«Χαίρομαι πάρα πολύ που μπορώ και είμαι ελεύθερος να είμαι ο εαυτός μου και να μιλάω για την ταυτότητά μου. Γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα με ένα όχι, ότι δεν μπορώ να πω αυτό, δεν μπορώ να πω εκείνο, ότι είναι ντροπή αυτό, ότι πρέπει να έχεις τύψεις γι’ αυτό, ότι πρέπει να έχεις ενοχές. Αυτά όλα τα έχω αποδιώξει. Αυτή είναι η ταυτότητά μου. Είμαι πάρα πολύ καλά που μπορώ και το επικοινωνώ. Νιώθω ότι μπορώ και βοηθάω κι άλλους ανθρώπους να το επικοινωνήσουν. Νιώθω ότι με αυτόν τον τρόπο μπορώ και να επικοινωνώ εγώ καλύτερα με τον κόσμο. Δηλαδή ένας λόγος που μου δίνει ο άλλος την εκτίμησή του και τη συμπάθειά του είναι γιατί καταλαβαίνει ότι είμαι και εγώ ειλικρινής απέναντί του. Δεν είμαι ένας τύπος που κρύβομαι ή που παριστάνω κάτι άλλο».