Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη: «Βίωσα παράλληλες απώλειες... πενθούσα τη μητέρα μου, τον χορό και μια παιδικότητα» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

H Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη παρχώρησε πρόσφατα συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στο περιοδικό Vita και τη δημοσιογράφο Μικαέλα Θεοφίλου.

Να σημειωθεί ότι η Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη θα πρωταγωνιστήσει στη σειρά «Αθώοι» του Mega. Η γνωστή ηθοποιός αποκάλυψε ότι θα τη δούμε και σε μία άλλη σειρά του Mega, στο «Κάμπινγκ». Όπως είπε, τα γυρίσματα ξεκινούν μέσα στον Σεπτέμβριο.

Στη συνέχεια η Χριστίνα Χειλά - Φαμέλη μίλησε, μεταξύ άλλων, για την ενασχόλησή της με τον χορό, ενώ αναφέρθηκε και στη μητέρα της, η οποία έφυγε από τη ζωή.

• Πώς ξεκίνησαν τα πρώτα σου βήματα στο μπαλέτο;

«Άρχισα μπαλέτο από τα 6 μου. Αφορμή στάθηκε η κολλητή μου φίλη, με την οποία παίζαμε κάθε μέρα. Όταν λοιπόν εκείνη γράφτηκε στο μπαλέτο, πήγα κι εγώ μαζί της για παρέα. Εγώ κόλλησα. Η φίλη μου τα παράτησε. Εγώ έμεινα και βρήκα τον εαυτό μου μέσα από το χορό. Μεγάλωσα μαζί του και, παρόλο που δεν είναι ενεργά στη ζωή μου πια, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Είναι αυτό που με διαμόρφωσε, βρίσκεται μέσα μου. Κι όταν η ζωή τα έφερε έτσι και σταμάτησα, χωρίς να ήταν συνειδητή απόφαση, το βίωσα σαν μια απώλεια. Είμαι όμως χαρούμενη γιατί ο φίλος μου και σκηνοθέτης Δημήτρης Ζούρας εμπνεύστηκε από κάποιες ιστορίες που του έλεγα σε σχέση με το χορό και έκανε μια ταινία μικρού μήκους για το μπαλέτο. Και με αυτή την αφορμή, μου δόθηκε η ευκαιρία να ξαναχορέψω. Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Δράμας».

• Τι σου έμαθε ο χορός;

«Μεταξύ άλλων, την πειθαρχία, κι αυτό με έχει βοηθήσει πολύ στο θέατρο. Είμαι ευγνώμων που πέρασα από εκεί. Μπορεί να μην ήμουν η ηθοποιός και ο άνθρωπος που είμαι τώρα αν δεν μάτωνα τα πόδια μου όλα αυτά τα χρόνια σε μια σχολή κλασικού χορού».

• Η μητέρα σου τι ρόλο έπαιξε σε αυτό;

«Ήταν μεγάλο στήριγμα. Ήταν εκεί, δίπλα μου, σε όλη αυτή την πορεία. Μάλιστα ήταν και ο λόγος που άφησα το χορό, όταν την έχασα. Γιατί ήταν πολύ συνδεδεμένος μαζί της. Γι’ αυτό, πολλές φορές νιώθω ότι βίωσα παράλληλες απώλειες: πενθούσα τη μητέρα μου, τον χορό και μια παιδικότητα».

• Πόσα χρόνια είναι που έχει φύγει η μητέρα σου;

«Όσα χρόνια την έζησα ακριβώς τόσα δεν τη ζω. Δηλαδή, δεκαέξι χρόνια... Σίγουρα ο χρόνος απαλύνει τον πόνο και μπορώ πια να την έχω μέσα μου, να λέω ιστορίες για εκείνη και να χαμογελώ. Δεν με έχει κρατήσει στάσιμη αυτό το πένθος. Μαθαίνεις να ζεις μαζί του».

Δείτε το σχετικό βίντεο, στα πλαίσια της φωτογράφησής της για το περιοδικό Vita.