Σαν σήμερα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάζονται σε θάνατο (video)
Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Γεννήθηκε στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, στις 3 Απριλίου 1770 και έγινε αρματολός σε ηλικία μόλις 15 ετών.
Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και τον Ιανουάριο του 1821 ξαναγύρισε στη Μάνη όπου άρχισε να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο γνωρίζοντας ότι η ημέρα έναρξης ήταν η 25 Μαρτίου. Ως το τέλος της Επανάστασης, ο Κολοκοτρώνης συνέχισε να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα στρατιωτικά και πολιτικά πράγματα της εποχής.
Υπήρξε ένθερμος οπαδός της πολιτικής του Καποδίστρια αλλά λίγο μετά ήρθε η δολοφονία του Έλληνα Κυβερνήτη πρωτοστάτησε στα γεγονότα για την ενθρόνιση του Όθωνα. Το 1833, όμως, κατά τη διάρκεια της βαυαροκρατίας, οι διαφωνίες του με την Αντιβασιλεία τον οδήγησαν, μαζί με άλλους αγωνιστές στις φυλακές του Ιτς-Καλέ στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Έτσι, στις 25 Μαΐου 1834 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάστηκαν σε θάνατο, κατηγορούμενοι ότι συνωμοτούσαν κατά της Αντιβασιλείας. Υπέρ της απαλλαγής τους ψήφισαν οι δικαστές Γεώργιος Τερτσέτης και Αναστάσιος Πολυζωίδης.
Η μεγάλη αντίδραση που υπήρξε από το λαό και υπό το φόβο κοινωνικών αναταραχών, η ποινή μετατράπηκε σε 20ετη κάθειρξη. Απελευθερώθηκαν με την ενηλικίωση του Όθωνα το Μάιο του 1835 οπότε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ονομάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αθήνα με την εpωμένη του Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του Αικατερίνη Καρούσου είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1851 και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αθήνα με την εpωμένη του Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του Αικατερίνη Καρούσου είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1851 και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.
Πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, λίγο μετά την επιστροφή στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα.
Σημείο αναφοράς της ομιλίας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα (1838) αποτελεί το παρακάτω απόσπασμα:
"Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση."
Πληροφορίες από: wikipedia - sansimera.gr