Κατερίνα Λέχου για Γιώργο Κιμούλη: «Με έβριζε... Έπινα, έπαιρνα Lexotanil και είχα βγάλει δερματικά» (video)

Διαφήμιση - Advertisement

Για τη συνεργασία της στο παρελθόν με τον Γιώργο Κιμούλη μίλησε στην κάμερα του Πρωινού η Κατερίνα Λέχου, η οποία εξομολογήθηκε στη Φαίη Σκορδά:

«Με έτρωγε όλη αυτή την εβδομάδα μέσα μου και είχα τρομερή ανησυχία να το πω, γιατί δε θα ένιωθα καλά με τον εαυτό μου, ότι δεν έκανα τον καθήκον μου... Είμαι λίγο ταραγμένη, με συγχωρείς...

Το αίσθημα του φόβου ξύπνησε μέσα μου σαν τα αγριόχορτα, που τα βγάζεις και ξαναβγαίνουν... Ήταν πολύ έντονο αυτό που έγινε. Αφορά μια επαγγελματική μου συνεργασία στο έτος 2003-2004, που βίωσα για όλη τη σεζόν. Πρόκειται για τη συνεργασία μου με τον Γιώργο Κιμούλη...

Μιλώ για επί σκηνής αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Το διαχωρίζω από την προσωπική σχέση που είχα με τον Γιώργο Κιμούλη, που ήταν δική μου ευθύνη, αν πέρασα άσχημα ή ωραία δεν αφορά τον κόσμο. Αλλά όσον αφορά την επαγγελματική σχέση έχω και μία ευθύνη απέναντι στο κοινό.

Δεν ήξερα κάθε μέρα αν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Με έβριζε... Η λεκτική βία είναι σαν ένα άγριο θηρίο, που δεν ξέρεις τι ώρα θα εφορμήσει. Αρά ζεις συνέχεια σε εγρήγορση και είσαι σε άμυνα... Έχει ανασυρθεί από μέσα μου το αίσθημα του φόβου... Είναι φοβερό πώς ξυπνάει ο φόβος μέσα σου. Φοβόμουν... μη χαλάσω τη δουλειά, μη χαλάσω τη φήμη μου... Ένιωθα ενοχές ότι μπορεί να φταίω κι εγώ... Μετά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, χωρίσαμε και μπόρεσα και συνέχισα τη ζωή μου. Μου κόστισε προσωπικά, αλλά βρήκα τον δρόμο μου.

Είναι άλλο η αυστηρότητα και ο επαγγελματισμός κι άλλο ένα καθεστώς που είναι διαρκείας και πλανάται στον αέρα.

Εννοείται ότι έπινα και έπαιρνα Lexotanil. Είχα βγάλει δερματικά, τα οποία υποχώρησαν μία εβδομάδα μετά το τέλος της συνεργασίας μας.

Τότε ήμουν 34 ετών, είχα κάνει και το "Είσαι  το ταίρι μου" και ένιωθα μεγάλη δημοφιλία... Δεν ξανασυνεργάστηκα ποτέ. Αργότερα μου έγινε μια φορά πρόταση, αλλά είπα ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ.

Όλοι μας ξέρουμε για όλους, τα γνωρίζουμε όλα, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τις σκοτεινές πλευρές αυτής της δουλειάς. Οπότε μη φοβόμαστε, τώρα θα καθαρίσουν τα πράγματα...

Έχω ευθύνη γιατί δεν προστάτεψα τον εαυτό μου, γιατί φοβόμουν... αλλά έχω συγχωρήσει και μένα, δεν μπορούσα τότε να κάνω κάτι άλλο...».