Breaking News

Γ. Μπέζος: «Δεν είναι αυτονόητο το αγαθό της ελευθερίας για το οποίο έχουν χυθεί ποταμοί αίματος» (video)

Διαφήμιση - Advertisement
Διαφήμιση - Advertisement
Στον καναπέ του Dot κάθισε την Κυριακή ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος σχολίασε το ελληνικό Metoo, ενώ αναφέρθηκε στην κόρη του, Ηρώ Μπέζου, τονίζοντας:

«Δεν κάνω παρατηρήσεις στην κόρη μου. Παρατηρήσεις δεν κάνω ποτέ για κανέναν, μόνο για τον εαυτό μου. Δεν είμαι υπέρ των παρατηρήσεων, ούτε υπέρ των συμβουλών. Είμαι κατά των εξετάσεων, κατά των βαθμολογήσεων και κατά όλων αυτών που μας ταλαιπωρούν». 

Στην έναρξη της συνέντευξης, ο καταξιωμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης είπε στη Νάντια Μπουλέ και τον Μίνω Θεοχάρη:

«Μετά από μία ηλικία παύεις να ονειρεύεσαι και κάνεις μόνο σχέδια... Μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες, που ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε, καλό θα είναι να μην είμαστε βέβαιοι για πράγματα που φανταζόμαστε ότι θα κάνουμε.

Αυτό μας δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι αυτονόητα πάντα. Όπως και το μεγάλο αγαθό της ελευθερίας, για το οποίο κόπτονται όλοι και έχουν χυθεί ποταμοί αίματος, ούτε αυτό είναι αυτονόητο. Δεν είμαστε απολύτως ελεύθεροι. Εννοώ ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να συμπεριφερθούμε ο ένας στον άλλον όπως πριν, να χαιρετηθούμε, να φιληθούμε και γενικότερα να είμαστε πιο άνετοι. Περιορίσαμε τις μετακινήσεις μας, δηλαδή βάλαμε ένα φρένο στον εαυτό μας. Άρα ούτε το αγαθό της ελευθερίας είναι αυτονόητο, που σημαίνει ότι πρέπει να "πολεμούμε" γι' αυτό καθημερινά, αυτό θέλω να πω. Για να αποκτήσουμε πάλι τη δυνατότητα να έρθουμε στην κανονικότητα, έτσι όπως την εννοούμε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε, δεν θα μας τη χαρίσει κανείς.

Το σκοτεινό κομμάτι των ανθρώπων πάντα υπήρχε, αλλά ήταν κρυμμένο. Η πόλωση είναι ένα σπορ που το ζούμε χρόνια. Πάντα ψάχνουμε μία ευκαιρία για να γίνουμε δύο στρατόπεδα. Ποτέ δεν κατάλαβα το λόγο... Είχα την ελπίδα - δεν την έχω πια - ότι με την πανδημία θα κοιτάξουμε μέσα μας και θα γίνουμε πιο σοβαροί. Δεν είναι εύκολο να το κάνουμε, είναι δύσκολο πράγμα η αυτοκριτική. Γι' αυτό έχουμε αυτά τα ακραία φαινόμενα. Εκφράζονται με πολύ χυδαίο τρόπο. "Χτυπάμε" ανθρώπους που είναι σημαντικοί, γιατί μας θυμίζουν πόσο ασήμαντοι είμαστε.

Χαλάμε τον κόσμο για την πολιτική ορθότητα, αλλά δεν δίνουνε σημασία στις προσωπικές μας σχέσεις, στο πώς συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας ή στον περίγυρό μας, την παρέα μας, τον άντρα μας, τη γυναίκα μας, το σύντροφό μας, το συνομιλητή μας... Πιανόμαστε από έναν τίτλο.. "Είπε ο Μπέζος αυτό"... και αρχίζει μία συζήτηση άνευ νοήματος, είναι ανόητο. Επειδή αυτό είναι της μόδας, η μόδα θα "πεθάνει" και θα μείνει ο "καρπός", δηλαδή να σεβόμαστε ουσιαστικά και όχι επειδή μας το επιβάλλει κάποιος.

Εμείς είμαστε λίγο αμερικανόπληκτοι. Η Ελλάδα ήταν η πιο αντιαμερικανική χώρα, η οποία ζούσε πιο αμερικάνικα από όλες τις άλλες χώρες. Το ίδιο κάνει και τώρα. Το καλύτερο θα ήταν, αντί να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας και να βριζόμαστε, να ανοίξουμε κανένα βιβλίο παραπάνω. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι, αντί να... διαβάσουν βιβλία, γράφουν βιβλία... Όλα είναι θέμα παιδείας. Η χώρα μας έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα, από το νηπιαγωγείο ακόμα».

Δείτε τη συνέντευξη.